Tuzakları Var Bu Şehrin!

Ayağımın altında eskiyen kaldırımlar nereye götürüyor yüreğimi?
bir sevgi heybetine gizlenmiş yüreğimi kim söker alır yerinden?
Rahmetlerin ferahlığıyla aklanmış gönlümü kim kirletebilir?
tuzakları var bu şehrin, tuzakları insanların.
kilitsiz bir kapımı kalmış bu koca dünyada?
anahtarın yoksa,sende yoksundur….
ürkek basıyor yere ayaklarım,
gözlerim ednişe dolu bakarken insanlara
ellerim,ellerim dokunamaz oldu beyaz güllerin güzelliğine,
izin gerekiyor girmek için yaşamın içine,
gülebilmek için, sevebilmek için…
Çünkü tuzakları var her şeyin bu şehirde!
Yalan sevmeleri, sahte gülüşleri
artık sarılamaz oldum kendime eskisi gibi,
ürküyorum insanların üzerime bırakyığı bensizlikten
kendimden başka her şeye benzetti ya beni
en insan dediğim,en bel bağladığım
kendimi arıyorum ikindilerin kısa aydınlığında,kerahat vakitleri dualarımda…
arıyorum, aranmaktan yorgun yüreğim sızıp,
kalıyor karanlığın ve yaşlarımın ıslattığı her yerde…
sonra öylece bırakıp kendimi O`na gidiyorum
nezaman tıklatırsa tuzakların yalan güzelliği
O zaman yeniden karalıyorum günahsız yüreğimi…
maskeler takıp geziniyorum bana adanmış yerlerinde dünyanın,
zamanın beni içeren diliminde roller üstlenir oldum
hangi yönümü, hangi yönüme çeviriyor zaman?
oysa dün sevmemiştim bu dünyayı ama bugün meftunum,
uzakların yakınında,tuzaklardayım,
yine, yinede O`na gidiyorum…
Bir süreliğine yakınımdayım
az sonra yine tuzaklara götürüyor,
Sahte, aşina olmadığım simalar…

Ayser ÖZBAKIR

Ekleyen Üye :Ayser