Mehmet Eren

Mehmet Eren ORTADOĞU’YU ANLAMAK ORTADOĞU’da sular hiç soğumadı ancak bu kez çok farklı ısınıyor… Öyle bir ateş yanmaya başladı ki bu ateşi yakan AMERİKA bile söndüremeyecek… Çünkü bu ateş onu da aşacak… İSRAİL her türlü katliamı ve acımasızlığı yapıyor bu...

BÜYÜKLERİMİZDEN Bu iki değerli insanın benim yaşamımda önemli izleri vardır. Çocukluğumda bana göstermiş oldukları sevgi, ilgi, yaşamım boyunca anılarımda yerini almıştır. Sadece bunlar mı, tabii ki hayır, köyümüzde nice böyle güzel insanlar vardı ki ilgi alaka sevgileri ile gençlerin gönlünde...

Böyle bir masada kimler çay içmek istemez ki? Bu masa sohbetin, dostluğun, samimiyetin zirve yaptığı yerdir. Böyle bir masa öyle üç beş günlük beraberliğin uzaktan uzağa olan selamlamanın, usulen sorulmuş hatırların kurabileceği bir masa değildir. Ömürlerini bir arada geçiren, birbirlerinin...

Yayladan Mezireye inerken neler yaptığımızı yazmıştık. Şimdi de Mezireden köye inerken neler yaparız: Artık toparlanma son işlerin yapılıp bitirildiği kışa girme zamanı gelmiştir. Yayladan mesirelere oradan da köylere inme zamanıdır bu… Artık son bir işimiz daha kalmıştır: Güz rüzgarları esiyor,...

Bizim çocukluğumuzda Sultanmurat bugünkünden çok farklı idi bambaşka güzeldi. Neşeliydi ve huzur doluydu. Ya da bize öyle geliyordu. Çocukluğumuzda Sultanmurat’a gitmek çok hoşumuza giderdi. O zamanlar imkânlar dahilinde gidebileceğimiz en şenlik, en anlamlı yer orası idi. Bizim için orada olmak...

Artık  mevsim sonu gelmiştir. Yaylalardan inmeler başlar… Bizim zamanımızda yaylada çayır biçme işleri bitince artık her şey köye taşınmaya başlardı: Otlar, kışın yemek için yapılan yağlar, peynirlerin köye indirilirdi. O zamanlarda köyümüzde dört beş kamyon vardı bu işlemler onlarla beraber...

Genç uşaklar da bazen yorgunluğunu bahane eder oturur çeşmenin başına bazen de susamışlığını bahane eder beklerdi yavuklusunu. Gelmeyen yavuklusuna haber salmak isterdi de göremezdi kimseyi, bir umuttu bekler dururdu. Mahalledeki komşuların su alırken güğümler dolana kadar birbirleri ile yaptıkları sohbetler...

Eyy tarihin derinliklerinden haberdar olan çeşmeler… Nice insanların dertlerini nicelerinin de sevinçlerini paylaştınız. Kimi yolcuların kuru ekmeklerine katık, kimilerine abdest suyu oldunuz, kimilerinin iftarını açtınız. Kimilerinin göz yaşını gizlemek için yüzünde damlalaştınız. Kiminde alın teri olarak çatlamış ellerin tersiyle silindiniz....

Ramazan akşamlarında samimi sohbetler, yardımlaşmalar bizi iyice mutlu etmiş ve dayanışmanın ne kadar güzel, verimli, cömert olduğunu bize yürek dolusu hep anlatmıştır. Ramazan’ın bu ruhu bayram gelmeden bizi gerçekten bayrama taşımaya başlardı bile. Evet, komşular arasında samimiyet bazen kardeşlik ilişkisinden...

Bizim çocukluğumuz doğum yerimiz olan Çaykara’da geçti. Çaykara sahilden yirmi beş kilometre içeride kendine has özellikleri ve yaşam şartları ile güzel bir ilçemiz. Tabii ki Trabzon’un bazı ilçeleriyle benzer özelliklerde gösterir. Müslüman Türk milletinin değerleri bizde de çok canlı olarak...

Bahar gelirken ve biz oyunlarımız yanında okulumuzdaki son sınavlara girerken anne- babalarımız da bağ-bahçe işleriyle uğraşmaya çoktan başlamışlardır bile… İlk yapılacak olan iş tarlaları bellemek olacaktır. Bu işi genelde erkekler yapardı Üç beş arkadaş bir araya gelir, imece usulü İle...

Bahar yaklaşırken artık geçen yıldan kış için hazırlanan yiyecekler tükenmek üzeredir. Bu Çaykara köylerinin hemen hepsinde aynıdır. Gavranlarda yağlar, peynirler; ambarlarda mısır, fasulye, patates; küplerde turşular tükenmek üzeredir. Hayvanlar için tedarik edilen otlar, mısır sapları, yemler de bitmek üzeredir. Bahar...

Çocukluğumuzda yaz mevsimi boyunca yaylalar oyun alanımızdı. Hiç ummadığın an aklına düşüyor özlüyorsun… Büyüklerimiz ve doğaya saygılarını hatırladım: Hemen şunu söyleyeyim ki: Yaylanın tüm köşe- bucağını kullanmada büyüklerimiz çok hassas idi. “Aman çimenlerde oynayıp da çimenleri bozmayın” derlerdi. Çünkü çimenler...

Sanat Lisesinin elektrik bölümüne kayıt olduğumuz ilk günü hatırlıyorum. Ne büyük bir heyecan ne büyük bir merak duyuyordum. İçim içime sığmıyordu. Umutlarım vardı, mutluluğa yürüyen hayallerim… Kardeşim Hüseyin de aynı heyecan ve umudu duyuyordu. Oda motor bölümüne kayıt yaptırmıştı o...

Bugünün Çaykarasından bakıldığında “Vay, böyle miydi dünkü yaşantımız?” dediğimiz mazinin zorlukları aslında bizim yetişmemizin mücadele ruhu idi. O günün kutlu zorlukları bizi biz yapan değerlerdi aslında. Şimdi ki gençlere anlatsak da inandıramayacağımız masalsı durumlardı bunlar. Yolun, otomobilin, araç- gerecin çok...

21. yüzyıl dünyası ne istediğini çok da bilmiyor ve ihtiras dolu doyumsuzluk yaşıyor… Aslında Türkiye olarak biz de ne istediğimizi çok bilmiş değiliz… Lakin, Çaykaralı kendini de yerini de bugüne kadar bildi, bundan sonra da bilmek zorundadır… İnsanımız doyumsuz değildir…...

Dün akşam TV karşısına geçip oturduğumda ailece birlikte gönüllü seyredeceğimiz bir kanal aradım. Yüzlerce kanal ilk kez bu kadar dikkatimi çekti. Şu olur mu bu olur mu diye onlarca kanal geçip durdum… Benim beğendiğimi çocuklar beğenmedi. O zaman sizin beğendiğiniz...

Kartallar yüksek uçar, misali dağların tepelerini yuva yapıp onlara “yayla” demişiz. Töremizde: Yazın yaylak, kışın kışlak hep olagelmiştir. Göç hikâyelerimiz de asıl böyle başlamıştır. Nice verimsiz yamaçları kendimize kutlu memleket yaparak nice köyler kurduk. Yetmedi ki bize köylerin toprakları… Çünkü...

Çaykara’yı yazarken tabii ki çok iyi tahlil etmek lazım. Birçok ilçemizden çok daha farklı özellikler gösteren bir yapısı vardır. Tüm ilçelerimizden sürekli göçler yapıldı. Çaykara’dan da nice gidenler mevcuttur. Ancak bizden üç türlü göç olmuştur. Birisi yerleşim ve heyelan problemlerinden...

“Coğrafya kaderdir” der ünlü sosyolog İbni Haldun. Bizim de kaderimiz bu kutlu dağlarda, bu dumanlı yaylalarda ve gurbetten sılaya bu uzun- ince yollarda yazılmış- çizilmiş belli… Biz de o zaman bu kaderi en dolu dolu, en kaliteli, en gayretli, mücadele...

Evet, Çaykaralı her gittiği yere mutlaka bir artı değer kazandırmıştır. Giderken mutlaka bir zorlukla karşılaştığı için göç etmiştir. Bu yüzden bir acının ardından ülkesini terk etmiştir. O acının ardından yeni bir yurt için yollara düşmüştür. Gittiği yerde hiç vakit kaybetmeden...

Biz sıla- gurbet köprüsünün en kutsal yolcularıyız. Bağı hiç kopmayan mazi- ati ruhu içinde yürüyen bir inançtayız. Evet, biz arkaya bakmadan cesur adımlarla gurbete çıkan arkada bıraktıklarımızı hep kutsalımızda saklayanlarız. Gurbet bizim için servettir, nimettir… Sılamız ise hikmettir, kaderdir, ihtişamdır....

İnsan, vefası ve samimiyeti ile değer kazanır. Hem insana karşı hem de doğduğumuz topraklara karşı vefamız önemlidir. Bizim doğduğumuz topraklar: dağlık, kayalık, yamaç, onlarca vadi ile parçalanmış ve verimsiz olmasına rağmen bizleri bakıp büyütmüştür. Her birimiz geçim derdine düşmüşüz. Bunun...